เบื้องหลังนิยายเรื่องคู่แฝดคู่ใจสานใยรัก ตอนที่ 3
แต่ปัญหามีอยู่ว่า
ฉันไม่ได้เขียนนานแล้วนะ
จะเขียนได้หรือเปล่า
จะเอาบทแบบไหน
จะเขียนแนวผู้ใหญ่หรือแนวเด็กดี
ช่วงหลังมานี้เห็นข่าวความคิดด้านร้ายและความรุนแรงของเด็กในสังคมเพิ่มขึ้น ก็อดคิดไม่ได้ว่านี่เด็กเหรอ ทำไมรุนแรงกันจัง ไม่เหมือนรุ่นเราเลยเนอะ รุ่นไหน?
ก็รุ่นตอนที่เราอายุเท่ากับเด็กวัยรุ่นในสมัยนี้น่ะสิ 55555
หลังจากคิดอยู่นานมากกกกก กินไม่ได้นอนไม่หลับอยู่หลายวันแต่ก็ไม่ผอม 55555
ในช่วงเวลานั้นก็คิดถึงเหตุผลและสังคม แล้วก็สรุปได้ว่าจะเขียนแนวผู้ใหญ่ตามถนัดนี่แหละ แต่จะเสริมแนวเด็กเข้าไปด้วย ผสมกลมกลืนกัน
ไม่เน้นความรุนแรงแต่เน้นเหตุผลเป็นหลัก
ได้ธีม (Theme) แล้วเย้ๆๆๆๆ
ธีมอยู่ตรงไหนเหรอ (คนอ่านถาม)
อ้าว
ก็ตรงนี้ไง....ไม่เน้นความรุนแรงแต่เน้นเหตุผลเป็นหลัก
คือในเรื่องมันก็มีความแรงบ้างเพื่อเพิ่มสีสันแต่ไม่ถึงกับรุนแรงมาก เข้าใจป่ะ
อ๋อออออ (คนอ่านคราง)
แต่ก็อย่างว่านะนวจันทร์ไม่ได้เขียนมานานมากจนมือแข็งไปหมดแล้ว (อันที่จริงพิมพ์เอาค่ะ)
เราก็คิดว่าจะเริ่มต้นเขียนยังไงดีให้คนอ่านรู้เรื่อง 55555
ก็เลยต้องมาต่อด้วยเรื่องของพล็อต...แนวไหน?...ตอบโจทย์ตัวเองได้ว่า...ครอบครัว...โอเค นี่แหละพล็อตของฉัน
หลายคนส่ายหน้าบอกว่าไม่เห็นมีเค้าโครงอะไรเลย
เค้าโครงก็ว่าด้วยเรื่องของครอบครัวไงคะ เอาง่าย
ๆ แค่นี้แหละ ขี้เกียจคิดมาก เดี๋ยวเขียนไม่ออก (ทุกอย่างมันอยู่ในหัวเกือบหมดแล้ว
เพียงแต่ไม่ได้เขียนออกมาเท่านั้นเอง)
คนอ่านบ่นว่าแล้วฉันจะรู้เรื่องไหมเนี่ย
ถ้าไปอ่านในนิยายก็จะรู้เรื่องค่ะ
แต่ถ้ายังไม่ได้อ่านก็จะไม่รู้เรื่องค่ะ (ป่าวกวนนะ
โอ๊ย ใครปาไรฟ๊ะ)
เอ้า เพิ่มเติมอีกนิดก็ได้ คือเค้าโครงนิยายเรื่องนี้ก็เกี่ยวกับความรัก ความห่วง
ความหวง ความคิดและความรู้สึกของคนที่เกี่ยวข้องกันในครอบครัวเป็นหลัก โดยเฉพาะพ่อหม้ายลูกติด(สมัยนี้เรียกว่าคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว -.-‘) แต่สุดท้ายต้องจบด้วยความสำเร็จ
นี่ล่ะคือพล็อตหรือโจทย์ของฉัน
อธิบายได้แค่นี้แหละค่ะ นอกนั้นเข้าใจอยู่คนเดียว 55555
อ่านต่อตอนที่ 4
