เบื้องหลังนิยายเรื่องคู่แฝดคู่ใจสานใยรัก ตอนที่ 2
ผ่านไปหนึ่งตอนแล้วยังไม่เห็นเข้าเรื่องไรเลยนิ (คนอ่านบ่น)
อ๊ะ อย่าเพิ่งใจร้อนสิคะ คนเขียนยังใจเย็นอยู่เลย 55555
ทำไมต้อง 55555 ก็ชอบเลขนี้น่ะค่ะ มีไรมั้ยคะ
55555
อ่ะ มาเข้าเรื่องของเราดีกว่า...
ถึงไหนแล้วล่ะ อ้อ
หลังจากจัดการกับชีวิตและการงานจบแล้ว
จบจริง ๆ ค่ะ
จะไม่หวนกลับไปใช้ชีวิตแบบคนทำงานที่สิ้นเปลืองเวลาและชีวิตอีกแล้ว สังกัดไหนก็ไม่เอาค่ะ ใครไม่ต้องมาชวนไปทำงานที่ไหนอีกแล้วค่ะ แม้แต่งานเขียนก็ขอเขียนอย่างมีอิสระค่ะ
นี่เธอยังไม่ยอมเข้าเรื่องอีกเหรอ เยิ่นเย้ออยู่ได้ (คนอ่านบ่น)
เออน่ะ
เข้าก็ได้...(ถามเองตอบเอง)
พอมีเวลาว่าง ใจสบาย
ร่างกายผ่อนคลาย
กินกับนอนอยู่สองเดือนเต็ม ๆ ก็เริ่มคิดว่าอยากเขียนนิยายสักเรื่อง แต่ไม่เอาเรื่องหนักสมองนะ
อยากได้เรื่องอ่านสบายคลายเครียดเอาไว้อ่านเอง และแน่นอนว่าฉันจะไม่ยอมอ่านเรื่องนี้คนเดียว ^o^
พอดีเหลือบไปเห็นข่าวว่าเว็บเด็กดีเค้ามีระบบฝากขายนิยายด้วย ตื่นเต้นมากค่ะ จากที่คิดว่าจะเขียนเอาไว้อ่านเล่น ๆ
ก็คิดวางแผนใหม่
ฉันจะเขียนเรื่องนี้เพื่อเข้าโครงการนี้โดยเฉพาะ ไม่ใช่อยากได้เงิน (แต่ถ้าได้ก็ดี) เงินน่ะมีพอเลี้ยงชีวิตแล้ว แต่อยากทดลองระบบใหม่ของเว็บเด็กดีมากกว่า
เว็บอื่นเราก็ไม่ไป เพราะเราเคยอยู่กับเว็บนี้มานาน ผลงานอะไรก็ฝากไว้ที่นี่หมดแล้ว จะย้ายไปไหนก็ขี้เกียจขนของ
แถมเว็บเด็กดีเค้ายังเก็บผลงานไว้ให้เราอย่างยาวนาน ผ่านไปสิบกว่าปีแล้วข้อมูลไม่เคยหายเลย ผู้บริหารและทีมงานน่ารักมากค่ะ (ไม่รู้จักหรอกค่ะแต่ก็ชื่นชมการทำงานของเขาค่ะ) ขอบคุณที่สร้างเว็บเด็กดีขึ้นมาค่ะ แต่ถ้าจะสร้างเว็บผู้ใหญ่ดีเมื่อไรบอกนวจันทร์ด้วยนะคะ จะย้ายบ้านตามทันทีเลยค่ะ 55555
-.-‘ (คนอ่านเริ่มทำหน้าเครียด)
ก็ได้ ๆ
แต่ว่ามันใกล้จะหมดหน้ากระดาษแล้วนิ
ไปอ่านต่อตอนที่ 3 ก็แล้วกันนะ...ไม่ยอมเหรอ
งั้นก็โม้ต่ออีกนิดละกัน
คือหลังจากได้แรงบันดาลใจว่าจะเขียนนิยายเข้าโครงการระบบขายนิยายของเว็บเด็กดี เราก็เริ่มคิด
ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คิดอะไร?
ก็คิดว่าจะเขียนเรื่องอะไร แนวไหนดีน่ะสิ
และแล้ว....ก็หมดหน้ากระดาษ
อ่านต่อตอนที่ 3
