บทที่ 15 พิสูจน์หัวใจ
แต่งโดยนวจันทร์
โสฬสดื่มเหล้ากับพี่เขยจนเมามายแล้วก็ไปหลับอยู่ในห้องของรจนา รจนาปล่อยให้เขานอนหลับอยู่บนเตียงของหล่อน แล้วจึงเดินออกไปรับลมที่ระเบียง หวังจะให้อากาศเย็น ๆ ยามค่ำคืนช่วยบรรเทาความทุกข์ใจ แต่กลับถูกภูวดลพูดจาถากถางและดูหมิ่นดูแคลนต่าง ๆ นานา รจนาโกรธจนนึกอยากจะตบหน้าคนปากจัดให้หายเมา ถึงหล่อนจะจนแต่ก็ไม่ชอบให้ใครมาพูดจาเหยียดหยามดูถูกดูแคลน ต่อให้เป็นคนละชั้นเขาก็ไม่มีสิทธิ์มาพูดจาใส่ร้ายหล่อน แต่ไม่ว่าจะอธิบายอย่างไรเขาก็ไม่ยอมเชื่อว่าหล่อนบริสุทธิ์ใจ และยังท้าทายอีกด้วยว่าถ้าหล่อนคิดจะหนีไปจากโสฬสจริง ๆ เขาก็อาสาจะพาหล่อนหนีไปทันที แม้ว่าภูวดลจะพูดจาไม่เข้าหูแต่คำพูดของเขาก็จุดประกายให้รจนามีความหวังที่จะหนีไปจากที่นี่ หล่อนไม่รู้ว่าภูวดลเป็นคนอย่างไร แต่ถ้าประเมินจากคำพูดของเขา รจนาบอกได้คำเดียวว่าหล่อนไม่นับถือผู้อาวุโสคนนี้ ต่อให้เขามียศถาบรรดาศักดิ์หล่อนก็ไม่อยากร่วมวงศาคณาญาติกับเขา แต่หล่อนก็ไม่ปฏิเสธเมื่อเขาเอ่ยปากจะช่วยพาหล่อนหนีไปจากที่นี่ พร้อมทั้งให้ยืมเงินค่ารถกลับบ้านอีกด้วย รจนาดีใจมากหล่อนจึงขึ้นรถไปกับภูวดลด้วยความเต็มใจ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไปติดตามได้ในนิยายเสียงเรื่องหัวใจทะนง
