คำโปรยเพชรน้ำหนึ่ง เล่ม 2
คุณเพชรเลือกเครื่องดื่มมาถือไว้แก้วหนึ่ง ยกขึ้นจิบแล้วกวาดตามองไปเรื่อย
ๆ เกือบสะดุ้งเมื่อมีเสียงคนทักอยู่ด้านหลัง พอเห็นว่าเป็นใครก็นึกไม่ถึงว่าเขาจะตามมา
“ไม่คิดจะทักทายกันบ้างหรือ”
“คุณอยากทักทายฉันด้วยหรือ”
คุณเพชรย้อนถามเสียงเรียบ
“ไม่เจอกันหลายวัน สบายดีหรือเปล่า”
ปรานต์ไม่สนใจคำเหน็บแนม
“แล้วคุณล่ะรักษาแผลใจหายหรือยัง”
คุณเพชรย้อนเสียงเรียบอีก
ปรานต์เก้อเล็กน้อย รู้สึกแปลบใจหน่อย ๆ แต่ก็ไม่รุนแรงเหมือนวันแรก
ๆ ยอมรับว่าเซไปเหมือนกัน หากด้วยจิตใจอันเข้มแข็งและหนักแน่น จึงฟื้นตัวเร็ว แต่อาการก็ยังไม่ค่อยดีนักทรง ๆ ทรุด
ๆ เป็นบางครั้ง
“ถึงผมจะอกหัก แต่ก็ยังดีกว่าคนรักไม่เป็น”
คำพูดยอกย้อนกระทบใจคนฟังอย่างแรง กุศะก็เคยว่าเธอแบบนี้ และเธอก็มักไม่ชอบใจ เพราะฟังแล้วสะเทือนใจอย่างไรก็ไม่รู้
คุณเพชรหน้าบึ้งวางแก้วเครื่องดื่มไว้บนโต๊ะแล้วเดินหนีไปดื้อ
ๆ จนถึงมุมหนึ่งที่ไม่ค่อยมีคนก็หยุดยืนบ่นพึมพำ
“คนบ้า มาว่าเรา ถึงรักไม่เป็นก็ยังดีกว่าคนอกหักล่ะวะ”
“บ่นอะไรพึมพำครับ”
คุณเพชรอ้าปากค้าง นิ่งอึ้งไปชั่วครู่ ก่อนจะหันขวับไปทำตาเขียวใส่คนถาม
“นี่คุณตามฉันมาทำไม จะไปไหนก็ไปสิ”
“ผมไม่ใช่หมานะคุณ มาไล่กันแบบนี้ได้ยังไง”
“งั้นคุณอยู่ตรงนี้เลยนะ ฉันไปเอง”
คุณเพชรก้าวเดินได้สองก้าวก็ชะงัก เพราะถูกมือหนาจับต้นแขนรั้งไว้ค่อนข้างแรง
“โอ๊ย!” คุณเพชรอุทานพลางนิ่วหน้า เพราะเขาจับซ้ำแผลเดิมที่ภายนอกกำลังจะหาย แต่เนื้อในยังช้ำอยู่
“โอ๊ะ! ขอโทษ
ผมไม่ได้ตั้งใจ
ยังไม่หายอีกหรือ”
ปรานต์ตกใจรีบคลายมือข้างนั้นที่จับต้นแขนหญิงสาวไว้ เปลี่ยนเป็นลูบเบา ๆ อย่างปลอบโยนกึ่งขอโทษ ยกมืออีกข้างจับไหล่เปลือยของเธอตรึงไว้ไม่ให้ขยับ
“เพราะคุณนั่นแหละ แผลมันถึงระบมขึ้นมาอีก” คุณเพชรกล่าวโทษ มัวแต่พะวงเจ็บแผล ลืมไปว่ายืนอยู่ใกล้ชิดกันจนเกือบจะกลายเป็นแนบชิดกันอยู่แล้ว
“ขอโทษ” ปรานต์รู้สึกผิด “ผมเป่าให้นะ”
เขาก้มศีรษะเป่าที่ต้นแขนให้เธอ คุณเพชรตกใจผลักไหล่เขาออกห่าง
“คุณจะบ้าหรือ เดี๋ยวใครเห็นก็เข้าใจผิดคิดว่าเราทำอะไรกัน” คุณเพชรติงเสียงขุ่น พลางยกมือกุมต้นแขนอีกข้างหนึ่งไว้แก้เขิน
ปรานต์ไม่ทันนึก แต่ภาพที่เขาก้มเป่าต้นแขนให้เธอ ถ้าใครมองจากด้านหลัง ภาพออกมาก็คงไม่งามนัก ไม่รู้ตัวเหมือนกันว่าทำไปได้อย่างไร
*******************************************
สวัสดีค่ะ ขณะนี้ทุกท่านได้เดินทางมาถึงเพชรน้ำหนึ่ง เล่ม
2 แล้วนะคะ ในเล่ม 2
นี้จะเริ่มตั้งแต่บทที่ 15 –
47 เรื่องราวก็กำลังเข้มข้นขึ้นเรื่อย ๆ จากแรกเริ่มเดิมทีพระเอกของเราเหมือนจะไม่ลงรอยกับคุณเพชร แต่ทำไมไป ๆ มา ๆ ถึงได้มาเดินตามกันต้อย ๆ
ได้ เพื่อไม่ให้เสียเวลาตามไปอ่านกันเลยค่ะ กติการับของที่ระลึกเริ่มจากเล่ม 2
นี้นะคะ อ่านรายละเอียดได้ที่ท้ายเล่ม
